به گزارش شهرآرانیوز، در سال ۱۹۷۰ میلادی هر زن مکزیکی به طور متوسط هفت فرزند داشت. تا سال ۲۰۱۴، این تعداد به تقریباً دو فرزند کاهش یافت و تا سال ۲۰۲۳، این رقم به ۱.۶ فرزند کاهش یافت که نشان می‌دهد زوجین دیگر به اندازه کافی فرزند ندارند و این نشان‌دهنده کاهش شدید نرخ باروری است.
اما مکزیک یک مورد منحصر‌به‌فرد نیست. بسیاری از کشور‌های جهان، به جز چند مورد استثنا، در حال تجربه کاهش نرخ باروری هستند. طبق گزارش موسسه سنجش و ارزیابی سلامت (IHME) در دانشگاه واشنگتن در سیاتل، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ بیش از سه چهارم کشور‌ها با روند‌های مشابهی رو‌به‌رو شوند.
بنابر گزارش این مرکز، کاهش کاملاً باورنکردنی در میزان باروری رخ داده است.
«نیچر نیوز» به نقل از «خسوس فرناندز-ویلاورده»، اقتصاددان دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا در گزارشی گفت: این اتفاق در بسیاری از کشور‌هایی که هرگز حدس نمی‌زدید، در حال رخ دادن است.
وی افزود: در اقتصاد‌هایی که حول محور رشد پایدار جمعیت ساختار یافته‌اند، کاهش نرخ باروری نگرانی‌هایی را در مورد کاهش نوآوری و بهره‌وری در آینده و همچنین کمبود شهروندان در سن کار برای حمایت از جمعیت رو به رشد سالمندان ایجاد می‌کند.
متخصصان هشدار می‌دهند که کاهش نرخ باروری می‌تواند منجر به عواقب گسترده‌تری از جمله کاهش قدرت نظامی، کاهش نفوذ سیاسی و سرمایه‌گذاری کمتر در فناوری‌های سبز شود.
«آستین شوماخر»، محقق معیار‌های سلامت در IHME، تأکید کرد که کشور‌ها باید بدون تأخیر به کاهش جمعیت و اثرات آن رسیدگی کنند.
بسیاری از کشور‌ها در حال انجام اقداماتی برای مقابله با کاهش نرخ باروری هستند، اما حتی مؤثرترین اقدامات نیز بعید است که بتوانند این کاهش را به طور کامل معکوس کنند. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که به جای آن، بر مقوله «تاب‌آوری» تمرکز شود و خاطرنشان می‌کنند که کند کردن این روند می‌تواند به کشور‌ها زمان لازم برای سازگاری بدهد و متعادل کردن این نرخ پایین باروری می‌تواند مزایایی داشته باشد.
به گزارش آناتولی، نرخ باروری جهانی برای دهه‌ها در حال کاهش بوده است به طوری که میانگین تعداد فرزندان به ازای هر زن از پنج فرزند در اواسط قرن بیستم به حدود ۲.۲ فرزند در حال حاضر کاهش یافته است.
به علاوه بسیاری از کشور‌ها از جمله کره جنوبی و مکزیک، اکنون زیر سطح جایگزینی ۲.۱ هستند که نگرانی‌هایی را در مورد کاهش جمعیت، پیری جوامع و تأثیرات اقتصادی ایجاد می‌کند. با این حال استثنائاتی هم در کشور‌های جنوب صحرای آفریقا وجود دارد و انتظار می‌رود نرخ بالای باروری باعث رشد جمعیت در این مناطق شود.
این کاهش در بسیاری از کشور‌ها ناشی از عوامل متعددی است از جمله آموزش و پیشگیری از بارداری‌های ناخواسته، تغییر هنجار‌های اجتماعی، بلندپروازی‌های شغلی، افزایش هزینه‌های مسکن و فرزندپروری، تأخیر در فرزندآوری و اضطراب‌های زیست‌محیطی و سیاسی.
نرخ‌های باروری بسیار پایین اغلب نشان‌دهنده فشار‌های سیستماتیکی هستند که مانع از داشتن تعداد فرزندان مورد نظر افراد می‌شوند.
اقدامات سیاستی برای مقابله با کاهش نرخ باروری مانند مشوق‌های مالی، مرخصی والدین و حمایت از مراقبت از کودک می‌تواند کمک کند، اما بعید است که روند‌ها را به طور کامل معکوس کند.
در عین حال استراتژی‌های سازگاری از جمله افزایش سن بازنشستگی، تشویق مهاجرت و تقویت سیستم‌های حمایت اجتماعی برای کاستن از پیامد‌های کاهش جمعیت بسیار مهم هستند.
کارشناسان در عین حال معتقدند که در شرایط کنونی و با توجه به مشکلاتی که دنیای امروز با آن روبروست، متعادل نگه داشتن جمعیت در حد متوسط می‌تواند مزایایی از جمله کاهش فشار زیست‌محیطی و منابع بیشتر به ازای هر کودک را به همراه داشته باشد، البته تا زمانی که اقتصاد‌ها و سیستم‌های اجتماعی سازگار شوند.
در نهایت، اگر ملت‌ها به طور فعال با تغییرات جمعیتی سازگار شوند، کاهش باروری فاجعه‌بار نیست.
در گزارش جدید صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) نیز تاکید شده است که جهان کاهش بی‌سابقه در نرخ باروری را آغاز کرده است.
دکتر «ناتالیا کانم»، رئیس صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در این باره می‌گوید: بیشتر افراد دو یا چند فرزند می‌خواهند، اما صد‌ها میلیون نفر قادر به بچه‌دار شدن نیستند و نرخ باروری تا حد زیادی در حال کاهش است، زیرا بسیاری، احساس می‌کنند قادر به تشکیل خانواده‌ای که می‌خواهند نیستند و این بحران واقعی است.
صندوق جمعیت سازمان ملل متحد از ۱۴ هزار نفر در ۱۴ کشور در مورد قصد باروری آنها نظرسنجی کرد. از هر پنج نفر، یک نفر گفت که تعداد فرزندان دلخواه خود را نداشته یا انتظار ندارد که داشته باشد.
کشور‌های مورد بررسی شامل کره جنوبی، تایلند، ایتالیا، مجارستان، آلمان، سوئد، برزیل، مکزیک، ایالات متحده، هند، اندونزی، مراکش، آفریقای جنوبی و نیجریه، یک سوم جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند.
این کشور‌ها ترکیبی از کشور‌های کم‌درآمد، متوسط و پردرآمد و کشور‌هایی با باروری کم و زیاد هستند.
به گفته کارشناسان، در منطقه خلیج فارس نیز این کاهش چشمگیر است.
«شریفه نعمان العمادی» از مؤسسه بین المللی خانواده دوحه گفت: در کشور‌هایی مانند قطر که شهروندان آن کمتر از ۲۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند، این کاهش بحرانی است.
یک مقام مجارستان نیز اروپا را به عنوان «قاره گهواره‌های خالی» توصیف و به نرخ پایین باروری اشاره کرد.
در همین حال، «لیو سیو لین»، مدیر روابط بین‌الملل وزارت توسعه اجتماعی و خانواده سنگاپور تاکید کرد که افزایش نرخ زاد و ولد به تنهایی برای تضمین پایداری جمعیت کافی نیست.
او بر نیاز به رویکرد چند بعدی متمرکز بر تقویت خانواده‌ها تاکید کرد.
لیو خاطرنشان کرد که این موضوع نه تنها اقتصادی بلکه عمیقاً ریشه در عوامل اجتماعی و فرهنگی دارد.
او گفت: در سنگاپور، خانواده‌ها سنگ بنای جامعه هستند. به همین دلیل است که ما سیاست‌ها و برنامه‌های خود را با دیدگاه خانواده محور تغییر شکل داده‌ایم.
منبع: ایسنا